नवमः सर्गः

पितुरनन्तरमुत्तरकोसलान् समधिगम्य समाधिजितेन्द्रियः।
दशरथः प्रशशास महारथो यमवतामवतां च धुरि स्थितः॥१॥

अधिगतं विधिवद् यदपालयत् प्रकृतिमण्डलमात्मकुलोचितम्।
अभवदस्य ततो गुणवत्तरं सनगरं नग-रन्ध्रकरौजसः॥२॥

उभयमेव वदन्ति मनीषिणः समयवषितया कृतकर्मणाम्।
बलनिषूदनमर्थपति च तं श्रमनुदं मनुदण्डधरान्वयम्॥३॥

जनपदे न गदः पदमादधावभिभवः कूत एव सपत्नजः।
क्षितिरभूत् फलवत्यजनन्दने शमरतेऽमरतेजसि पार्थिवे॥४॥

दशदिगन्तजिता रघुणा यथा श्रियमपुष्यदजेन ततः परम्।
तमधिगम्य तथैव पुनर्बभौ न न महीनमहीनपराक्रमम्॥५॥

समतया १वसुवृष्टिविसर्जनेनियमनादसतां च नराधिपः।
अनुययौ यमपुण्यजनेश्वरौ सवरुणावरुणाग्रसरं रुचा॥६॥

न मृगयाभिरतिर्न दुरोदरं न च शशिप्रतिमाभरणं मधु।
तमुदयाय न वा नवयौवना प्रियतमा यतमानमपाहरत्॥७॥

न कृपणा प्रभवत्यपि वासवे न वितथा परिहासकथास्वपि।
न च सपत्नजनेष्वपि तेन वागपरुषा परुषाक्षरमीरिता ॥८॥

उदयमस्तमयं च रघूर्वहादुभयमानशिरे वसुधाधिपाः।
स हि निदेशमलङ्घयतामभूत् सुहृदयोहृदयः प्रतिगर्जताम्॥९॥

अजयदेकरथेन स मेदिनीमुदधिनेमिमधिज्यशरासनः।
जयमघोषयदस्य . तु केवलं गजवती जवतीव्रहया चमूः ॥१०॥
--------------------------------
१. वसु स्वर्णरत्नमपि। स्वर्णवृष्टेरत्र व तृतीये सर्गे जातककथादिष्वपि च प्रसिद्धत्वात्।

...Prev | Next...